تولد دوباره ام

اولین هفته آخرین ماه سال هم سپری شد و همه چیز انگار یه حس و حال و رنگ و بوی دیگه داره. بهار، پیام آور عشق و رویش است و موسم سرور و آشتی و به همین خاطره که خواستنیه و با اومدنش دلها سرشار از سرور و شادی میشه. همیشه این روزهای آخر سال رو دوست دارم ؛این روزها همه خندون و شادن و توی یه تکاپوی لذت بخش برای شروع سال جدید. پس از قافله بهار عقب نمونیم و درس دگرگونی برای بهتر شدن و شکوفایی و طراوت بیاموزیم. و باز هم سفر کوتاه هفتگی ما به شهرستان و  شادی النا در طبیعت زیبای بهاری؛ همیشه دلت به صفای هوای بهاری باشه دخترکم.             ...

بالاخره این دغدغه آتلیه رفتنمون تمام شد خدا رو شکر. نمیدونم چرا با اینکه عاشق عکس انداختنی و تو خونه روزی چندبار از من میخوای ازت عکس بندازم اونجا اینکارا رو میکردی. همون روز اول که با هم رفتیم و خودت رو واسه مامان لوس کردی خواستم قیدش رو بزنم ولی دلم نیومد. حالا تعریف کردن بامزه خودت از اون روز رو برات بگم عزیزم،میگی:" مامان یادته لفته بودیم آتلیه منم همش اخم می لیختم؟" گاهی وقتا هم از اون افعال بامزه خودت بکار میبری :" اخم می ریزیدم ". اینجا هم داشتی همین رو برام میگفتی عشق مامان...         ...

برای بار دوم با کلی تشریفات و وعده و وعید رفتیم آتلیه؛ اینبار با مژده. چرا واسه دومین بار؟ آخه دیروز خودم بردمت گلم. اما با اینکه خودت پیشنهاد رفتن داده بودی و با شوق زیاد واسه رفتن آماده شدی ، نمی دونم چی شد که اونجا هرچی صدات کردیم اصلاً سرت رو بلند نکردی و افتخار ندادی حتی یه نگاه تحویل دوربین بدی. فقط صدات رو میشنیدم که آروم می گفتی :" مامان بلیم خونه، بلیم خونه". برگشتیم خونه ؛ تا مدتی سکوت بین دوتایی مون حاکم و مامانی از دست خانومی دلخور. مثلاً قهر بودیم با هم. نشستی لاک روی ناخنهات رو پاک کردی و موهاتم باز کردی. و طوری که من از تو آشپزخونه بشنوم چند بار گفتی:" خب من دوست ندالم خانومه ازم عکس بگیله". ...

اسفند                     سلام                خوش آمدی تو بوی عید میدهی...  خانه تکانی.... سرمای بی سامان هوا ...  و مرور خاطرات یازده ماه پیش... اسفندجان  بی شک مهربانی که باجمعه آمدی الهی خوش قدم باشی که تا تکرار دوباره ات  یادت کنیم....   ...