من پستونک میخوااااام

فرشته کوچولوی نازم، جدیداً کارای عجیب غریب می کنی مامانی. چرا؟ جونم واست بگه از وقتی به دنیا اومدی تا دوهفتگیت قشنگ پستونک میخوردی اما بعدش که از خونه مامان بزرگ برگشتیم خونه خودمون به زور هم نمی خوردیش ،بخصوص که مامانم تأکید کرده بود که حتماً پستونکی بشی تا یه وقت که تو خونه کار دارم یا بخوام سر کار برم ،بشه با اون آروم نگهت داشت.

خلاصه چون نخوردیش منم قایمش کرده بودم واسه یادگاری. ماجرای انگشت مکیدنت رو که واست گفتم ؛ دیروز از یکی شنیدم اگه بخوای همینطوری ادامه بدی رشد این انگشتت با بقیه فرق می کنه و خداییش خیلی ترسیدم. واسه همین دیشب با بابایی تصمیم گرفتیم واسه ترک عادتت یه راه حل پیدا کنیم یعنی دوباره بهت پستونک بدیم. جالب اینجا بود که تا به جای انگشتت پستونک تو دهنت گذاشتیم همچین با حرص خوردی که انگار تموم این دوماه و دوهفته پستونکی بودی. قربون تو برم من که با زبون بی زبونی از مامانی پستونک می خواستی. حتی وقتی خوابی نمیشه از دهنت درآوردش. ببین چه خوشمزه خوابیدی .

من آخرش میخورم تو رو...