عشق مامان

خوبی که عروسکم؟

چند روز پیش کار با قیچی رو بهت یاد دادم آخه خیلی دوست داشتی یاد بگیری و همیشه میگفتی. یه قیچی کوچولو داری که از صبح تا شب مشغول چیدن کاغذ هستی.

یه عالمه کاغذ باطله بهت میدم آخرشم کم میاری و هرچیزی که ببینی میاری میگی " مامان اینو لازم نداری بچینم؟" از قبض برق و آب گرفته تا مدارک ماشین بابایی. 

خلاصه مامانی هر روز مشغول جمع کردن کاغذهای ریز و درشت از همه جای خونه اس. ظهرا اگه یه کم دراز بکشم بعدش میبینم همه جا رو پر از کاغذ کردی. 

یه چیز دیگه اینکه خیلی وقته به فکر هواپیماسواری افتادی. هردفعه که صدای هواپیما میشنوی یا تو آسمون میبینی که میشه هر روزِ خدا غُر میزنی که " من دوست دارم سوار هواپیما شم" " چرا همه آدما هواپیما سوار میشن فقط ما سوار نمیشیم" و ازین حرفا... 

بابایی هم که هیچی تو دل دخملیش نمیذاره بهت قول داده که یه روز یه سفر هوایی مشهد میریم. حالا من بیچاره روزی صدهزار بار باید جوابگوی شما باشم که زمانش رو ازم میپرسی و منم نمیدونم فقط باید موقعیت باباییِ گرفتارت جور بشه که در اولین فرصتی که بتونه اینکار رو میکنه.

بی‌صبرانه منتظری و لحظه شماری میکنی واسه اینکه بقول خودت بری تو آسمونا و تو ابرا... 

فدات شم عزیزم ...

امیدوارم همیشه آرزوهات همینقدر نزدیک و دست یافتنی باشه...